Organizatorzy spektaklu teatralnego „Sobotnia Góra”:
– Fundacja Dom Rodzinny w Łysogórkach www.fundacja-dom-rodzinny.org.pl,
– Szczecińskie Wspólnoty Międzynarodowego Ruchu „Wiara i Światło”
powtórzenie spektaklu: Teatr Polski 24 maja 2011, wtorek, g.19.00
Premiera odbyła się 28 listopada 2010 w sali widowiskowej ACK US /dawny Dom Marynarza/ w ramach imprez towarzyszących sympozjum na Zamku pn.”Mały książę.Ocalić dziecko w dorosłym” – publiczność po spektaklu nie chciała opuszczać miejsc!
Spektakl zarejestrowano na płycie DVD, pt. „Sobotnia Góra i recital Grażyny Rosik”
Spektakl teatralny „Sobotnia Góra” ma moc terapeutyczną! Oparty na baśniach polskich stanowi pierwszą próbą publicznej prezentacji wieloletnich, teatralnych doświadczeń środowiska szczecińskich wspólnot miedzynarodowego ruchu „Wiara i Światło”. Począwszy od lat 80.tych w szczecinie, osoby niepełnosprawne intelektualnie, ich rodziny oraz przyjaciele-wolontariusze przygotowując comiesięczne, wspólnotowe spotkania aranżowali małe scenki parateatralne aby dotrzeć skuteczniej z przesłaniem do najsłabszych swoich członków. Podczas wspólnotowych, wiaroświetlanych rekolekcji/dwa razy w roku/ miały miejsce zazwyczaj większe formy teatralne. Duchowość wspólnoty „Wiara i Światło” oparta jest na przeświadczeniu o prymacie osoby ludzkiej nad jej przymiotami. Osoba, jej imię liczy się bardziej niż to jak jest ona postrzegana przez innych, na ile bywa pożyteczna, wykształcona, miła, grzeczna. Choćby rozum podpowiadał, że „z tej cytryny nic już się nie wyciśnie”, we wspólnotach „WiŚ” podąża się za najsłabszymi jej członkami w przekonaniu, że jakość relacji: otwartość na siebie jest tu sprawą najważniejszą. Międzynarodowy ruch „WiŚ” można tak rzec: pielęgnuje w świecie, więzi ludzkiej przyjaźni, braterstwa serc pomiędzy tzw. silnymi i tzw.słabymi członkami społeczeństwa. Kto tu silny, a kto słaby okazuje się dopiero „w praniu”. Przed osobą niepełnosprawną intelektualnie nie sposób czegoś udawać, fałszywie grać – zresztą ona tego nawet nie oczekuje. Wręcz przeciwnie: trzeba przed nią odważyć się być sobą, czyli kimś, kto czasami ma prawo poczuć się do niczego – wtedy sam szuka pocieszenia, a z kolei innym razem rozpiera go wewnętrzna radość, że innym by nieba przychylił. Wieloletnie doswiadczenia inscenizacji teatralnych szczecińskiej wspólnoty „WiŚ” podpowiadają , że na scenie zacierają się granice podziału na sprawnych i niesprawnych. MY- tzw.pełnosprawni musimy coś zagrać, żeby wyszło „prawdziwie”, ONI-niepełnosprawni intelektualnie nie muszą grać, żeby być autentycznymi, wystarczy, że są obecni!
Notka o twórcach przedstawienia „Sobotnia Góra”
Ewa Żuk – główna reżyserka, scenografka, autorka rymowanych dialogów, narratorka przygotowywanego przedstawienia, pedagog specjalny,pracuje od 20 lat w Polickim Ośrodkiem dla Dzieci Kalekich. Pochodzi z okolic Gorzowa z rodziny w której wychowało się siedem sióstr! Od czasów studenckich /połowa lat 80.tych/ związana ze szczecińską wspólnotą międzynarodowego ruchu „Wiara i Światło”. Zarówno z młodzieżą niepełnosprawną w Policach jak i osobami upośledzonymi umysłowo we wspólnocie przygotowywała liczne inscenizacje twórczo adaptując znane legendy, teksty biblijne prezentowane potem na przeglądach twórczości osób niepełnosprawnych jak i podczas rekolekcji wiaroświetlanych. Osobną jej pasją jest scenografia. Znana z „chomikowania”/wespół z mężem Mirkiem/ przeróżnych gadżetów: słynne parasolki czy różniste kapelusze w ilościach niespotykanych! Od lat dokumentuje zdjęciowo wydarzenia we wspólnocie „Wiara i Światło”.
Bożena Zeleźnicka –asystent reżysera, dekorator kostiumów, aktorka, „cicha myszka-weteranka”, przyjaciel w szczecińskiej wspólnocie ruchu „Wiara i Światło”, siostra niepełnosprawnego intelektualnie rodzeństwa, w tym słynnej Iwonki-solistki Zespołu Piosenki Naiwnej, uzdolniona aktorsko i plastycznie ze świetnymi pomysłami i grą na scenie/!/
Halina Różanek – autorka scenopisu przedstawienia w oparciu o baśnie: „Woda żywa” i „Sobotnia Góra”, znana miłośniczka twórczości Ch.Andersena, polonistka z giętkim piórem, utajniona akordeonistka, mama znanego w kręgach muzycznych Olka Różanka/wokalista „Chorych na Odrę”/
Grażyna Rosik – odtwórczyni głównej roli/matka/, dla przyjaciół ze wspólnoty – Grażynka, najbardziej sobą czuje się dopiero na scenie, solistka Zespołu Piosenki Naiwnej , zagrała w słynnym francuskim spektaklu o charakterze międzynarodowego projektu teatralnego: francusko-niemiecko-polskiego pt. „Kontakt czyli sekret Lei”/ trasa niepełnosprawnych intelektualnie artystów wiodła przez Paryż, Berlin, Warszawę i na końcu: Szczecin- premiera w Teatrze Polskim w 2008 roku; opiekę artystyczną nad ekipą polską sprawował szczeciński aktor Wiesław Łągiewka/; jej szlagierowa piosenka „Mam dużo czasu” została wykorzystana na scenie trójjęzycznie!
Aktorzy spektaklu – w swojej większości wywodzą się ze szczecińskiej wspólnoty międzynarodowego ruchu „Wiara i Światło”, która skupia osoby niepełnosprawne intelektualnie, ich rodziny i przyjaciół po to by się ze sobą spotykać i pogłębiać więzi.
O twórcach recitalu piosenki naiwnej:
Grażyna Rosik – aktorka, solistka Zespołu Piosenki Naiwnej, czująca się na scenie jak ryba w wodzie, szybko zapamiętuje nowe teksty; jej powiedzonka, przeżycia znalazły się w napisanych specjalnie dla niej piosenkach; związana wraz z rodzicami: Irenką i Staszkiem/zm.2005/ od końca lat 80.tych, na dobre i złe ze szczecińską wspólnotą „Wiara i Światło”; kolejną jej pasją jest wyszywanie nicianych torebeczek /ma ich na koncie kilkadziesiąt/, przepisywanie ręczne/!/ Starego Testamentu i śpiewnikowych piosenek; szczególnie lubi błękitne niebo i wszystko co na niebiesko; kocha długie, samotne spacery; uwielbia podróże, zwłaszcza zagraniczne z kórych chętnie przywozi obcojęzyczne słówka jak np.”bonżur”
Arkadiusz Więcko – gitarzysta, autor muzyki do piosenek wykorzystanych w spektaklu z oprawą muzyczną Zespołu Piosenki Naiwnej, przyjaciel-weteran ruchu „Wiara i Światło” w Szczecinie, współzałożyciel Zespołu Piosenki Naiwnej, założyciel wraz z żoną Marzeną Fundacji Dom Rodzinny w Łysogórkach p.w.Dzieciątka Jezus na bazie domu „Jandrzejówka” w St.Łysogórkach, pomysłodawca i organizator Szczecińskiego Zalewu Myśli /doroczne listopadowe sympozja na Zamku obejmujące refleksją ludzką słabość, bezinteresowność, postawe dziecięctwa, stawanie w prawdzie, połączone każdorazowo z imprezami towarzyszącymi: m.in. koncerty piosenki z cyklu: „Zespół Piosenki Naiwnej i jego goście”.
Marek Dorożyński – skrzypek z bożą iskrą, aranżer,współwłaściciel znanej Agencji Reklamowej „Oskar Wegener”, współzałożyciel Zespołu Piosenki Naiwnej, aktualny prezes Fundacji Dom Rdzinny w Łysogórkach, pionier w Szczecinie integracyjnych zabaw z udziałem osób niepełnosprawnych intelektualnie w klubie osiedlowym przy ul. Św.Marcina, towarzyszący swojej żonie Annie przy zakładaniu pierwszej w Szczecinie/83 rok/ wspólnoty międzynarodowego ruchu „Wiara i Światło”, przyjaciel osób niepełnosprawnych intelektualnie.
Michał Szewczyk – początkujący bębniarz-amator, zagrał z zespołem gościnnie; piękne w nim jest to, że braki warsztatowe nie stanowią dla niego przeszkody w nawiązywaniu kontaktu na scenie.
Zespół Piosenki Naiwnej – swój początek wziął prawie przed 30.laty na gruncie wspólnoty „Wiara i Światło”. Osoby niepełnosprawne intelektualnie i ich przyjaciele kochali śpiewać pod byle pretekstem. Głębokie relacje między nimi sprawiły, że nie miało znaczenia kto śpiewa „ładnie”, a kto „brzydko”. Z czasem przyjaciele zaczęli odkrywać wartość tego śpiewania polegającą na wyzwalaniu nieskrępowanych emocji, przeżywania muzycznej komunii poza kanonem estetycznym– zapragnęli się tym podzielić publicznie. Od czasu debiutanckiego koncertu „Po tamtej stronie” w klubie 13 Muz w 2005 roku zespół wkroczył na drogę publicznych występów zarezerwowaną zwyczajowo „dla talentów”. Aby uniknąć porównań z kimkolwiek grupa tworzy i wykonuje prawie wyłącznie własne piosenki.
W skład zespołu wchodzą aktualnie soliści: Iwona Dzik, Grażyna Rosik, Ola Jokusz, Krzysztof Garbarski i akmpaniujący im przyjaciele, często profesjonalni muzycy: Marek Dorożyński-skrzypce, Rafał Krzanowski -instr.perkusyjne, Marcin Pepe Olkowski -trąbka, Arkadiusz Więcko-gitara klasyczna, śpiew, gościnnie: Heike Reinhold -akordeon. Zespół Piosenki Naiwnej ma na swoim koncie m.in.występ w „Wieczorze kolęd Pospieszalskich”, udane koncerty na szczecińskim Zamku u boku: E.Adamiak, J.Kleyffa, R.Leoszewskiego, E.Wojnowskiej, a także szczecińskich artystów: m.in. W.Łągiewki, J.Rudnickiego oraz zespołów: Do Góry Dnem, Chorych na Odrę, O Niebo Lepiej i in.; ma na koncie 4 nagrane płyty, w tym jedną autorską pt.”Mam dużo czasu”; w maju br. zespół wystąpił z koncertem w Lobetal pod Berlinem uświetniając ogólnoniemieckie sympozjum poświęcone muzykoterapii osób niepełnosprawnych.