Punktem wyjścia dla powołania naszej fundacji stał się zabytkowy dom szachulcowy z połowy XIX wieku w Starych Łysogórkach pięknie położony w Dolinie Odry, 100km od Szczecina. Podarowali go w 1990 roku szczecińskim wspólnotom „Wiara i Światło” trzej zaprzyjaźnieni kapłani: Jan Kazieczko, Andrzej i Jerzy(zm.2020) Steckiewiczowie z myślą o wakacyjnych obozach. Na cześć naszych pierwszych darczyńców Fundacja przyjęła obecną swoją nazwę: „Jandrzejówka”.
W początkowym okresie swoich działań – nie dysponując większymi środkami – przyjaciele we wspólnocie skupialiśmy się na drobnych pracach remontowych całej zagrody i nic ponadto. Baliśmy się, że poświęcając swój cenny czas sprawom materialnym zatracimy ducha wspólnotowości. Warto wspomnieć, że z początku wodę pitną woziliśmy w 30litrowej beczce z pobliskiego tartaku, bo ta z przydomowej studni nie nadawała się do picia!
Im bardziej poznawaliśmy we wspólnocie naszych najmniejszych przyjaciół tym bardziej rosło w nas przekonanie, że winniśmy im przede wszystkim wdzięczność za zaproszenie nas-przyjaciół quasi opiekunów do świata bez wyścigów w którym najbardziej ceni się relacje międzyludzkie: serdeczną przyjaźń, więzi.
Pragnienie wdzięczności zaowocowało w kolejnych latach nowymi inicjatywami, które stanowiły pomosty zbliżające osoby z niepełnosprawnością intelektualną do społeczeństwa. Symbolicznym wyrazem tej troski było sympozjum przygotowane przez Fundację w 2008roku na szczecińskim zamku pod hasłem „Silny potrzebuje słabego” na które zostali zaproszeni ludzie, sami dotknięci namacalną słabością lub po prostu towarzyszący na co dzień takim osobom. Jeden z prelegentów, krytyk filmowy i pisarz, ojciec córki z zespołem Down`a podsumował to spotkanie tak: – ”Tak naprawdę chodzi więc o nas. I nie tyle co możemy dać słabemu, ale co on może nam dać. Co słabość drugiego człowieka robi z nami? Co w nas odsłania? Co nam mówi o naszym życiu?”.
Wielu uczestników zapytywało czy będzie kontynuacja….. Tak zrodził się Szczeciński Zalew Myśli…
pomyślany jako zamkowe spotkania wokół kluczowych wektorów życia w społeczeństwie głęboko ludzkim nie tracącym z pola widzenia osób słabych? Ważnym aspektem była świadoma rezygnacja z nieznośnego, mentorskiego tonu jaki zwykł przyjmować gospodarz jakiejkolwiek konferencji czy spotkania uważając, że to on posiada tą decydującą rację. Zamieszczony w logo imprezy obrazek trzech łodzi znajdujących się w odmiennym od siebie położeniu, ale kierujących się do tego samego portu oddawał sedno sprawy. Takiego ujęcia rzeczywistości uczyliśmy się przez lata we wspólnocie u boku osób słabych. Każdorazowo sympozjom towarzyszyły wystawy, pokazy filmowe, warsztaty , a zwieńczeniem był koncert w którym niepełnosprawni intelektualnie soliści z Zespołu Piosenki Naiwnej podejmowali na scenie uznanych artystów jak i tych co dopiero zaczynali. Publiczność mogła się przekonać, że w autentycznej sztuce granice sprawności przestają odgrywać pierwszoplanową rolę. Liczy się szczerość przekazu i pojemność serca!
W roku 2010 dokonaliśmy od dawna oczekiwanego remontu dachu w budynku mieszkalnym zagrody „Jandrzejówka” będącej własnością naszej Fundacji. Sukcesywnie zamierzamy wymienić stolarkę drzwiową i okienną, ocieplić ściany zewnętrzne w tymże budynku. Dzięki pomocy darczyńców udało nam się wymienić na nową bramę wjazdową i ogrodzenie oraz zainstalować ogrodową wiatę. Czeka nas wkrótce wymiana zużytego dachu w budynku gospodarczym oraz w stodole użytkowanej w okresie letnim jako świetlico-jadalnia.
Szczecińskie wspólnoty „Wiara i Światło” znajdują rokrocznie w domu Fundacji „Jandrzejówka” w Starych Łysogórkach /pow.Gryfino/ miejsce do wakacyjnego wypoczynku. Przyjeżdżają tym chętniej, że czują się tu u siebie. W okresie wiosenno-jesiennym Fundacja organizuje także weekendowe wyjazdy do domowych prac porządkowo-ogrodowych w których szczególnie chętnie biorą udział osoby niepełnosprawne! Koronnym punktem pobytu stanowi dla nich oczywiście wspólne ognisko i …możliwość zanocowania poza własnym domem.
Doceniając wagę duchowej strony życia człowieka co roku dofinansowujemy uczestnictwo naszych słabych przyjaciół w stacjonarnych rekolekcjach wielkopostnych/w Wisełce/ i adwentowych/w Domu Rekolekcyjnym/organizowanych przez przyjaciół ze wspólnot „WiŚ”.
Jesteśmy organizatorami corocznej zabawy karnawałowej dla wspólnot „WiŚ”/ok.100 osób/z udziałem wolontariuszy ze Szkloły salezjańskiej i szczecinskich liceów.
Fundacja nasza sprawuje mecenat nad Zespołem Piosenki Naiwnej poprzez opłatę sal na próby i występy, zakup sprzętu muzycznego, przygotowanie, rejestracja koncertów i po części pokrycie kosztów wydania płyt. Nasi niepełnosprawni soliści działając od 2005 roku w sferze publicznej dopracowali się własnego autorskiego repertuaru, nagrali 7 płyt non profit, które służą propagowaniu kolejnych dzieł apostolskich Fundacji.